Motywowanie pracowników

Współczesne zarządzanie oparte jest na elastycznym podejściu do prowadzenia biznesu oraz wymaga od menedżerów umiejętności wytyczania celów, zarządzania personelem i rozwoju strategicznego organizacji. Zarówno przedsiębiorstwa jak i organizacje non profit potrzebują przywódców, czyli liderów. Menedżer zarządzający dużą korporacją powinien posiadać odpowiednie kompetencje oraz cechy przywódcze. Tylko dzięki silnym i doświadczonym menedżerom organizacja poradzi sobie w obecnych czasach zmian, pandemii i kryzysów gospodarczych. Motywacja jest celowym i świadomym procesem oddziaływania na pracowników, wskutek dostarczania środków oraz możliwości do spełnienia ich oczekiwań, aby obie strony (zarówno pracownik, jak i pracodawca) odniosły korzyści. Zdaniem J. Reykowskiego, motywacja jest procesem psychicznej regulacji, warunkującym kierunek ludzkich czynności wraz z ilością energii, jaką gotów jest przeznaczyć pracownik na osiągnięcie określonego celu. Z kolei zdaniem A. Stabryły, w definicji motywacji dostrzega atrybut świadomości człowieka, jako cechy, uzasadniającej jego aktywizację działania lub też jej zaniechanie. S. Borkowska natomiast jest zdania, iż motywacja stanowi ogół motywów, wpływających na decyzję człowieka o jego zachowaniu w postaci jego podjęcia zachowania, podtrzymania lub też kierunku. M. Juchnowicz z kolei określa motywację zarówno jako chęć dokonania wszelkich starań dla osiągnięcia planowanych celów, jak i siłę, wywołującą, ukierunkowującą oraz podtrzymującą zachowania ludzi. Najprostszą i jedną z najkrótszych definicji motywacji zarazem, jest definicja M. Armstronga, która mówi, iż zajmuje się ona czynnikami, wpływającymi na ludzi w taki sposób, aby zachowywali się zgodnie z określonym postępowaniem.

            Władza to zjawisko przenikające życie społeczne we wszystkich jego obszarach, obecne we wszystkich społeczeństwach, historycznych i współczesnych. Na jednym biegunie, w największej makroskali, jest ona centralnym aspektem politycznych stosunków międzynarodowych, a także relacji gospodarczych między państwami czy korporacjami wielonarodowymi. Na drugim biegunie, w skali mikro, realizuje się w najprostszych międzyludzkich kontaktach czy interakcjach. Występuje jako władza państwa nad obywatelami, menedżerów nad pracownikami, przełożonych nad podwładnymi, nauczycieli nad uczniami, rodziców nad dziećmi, dziewczyny nad zakochanym. Władza charakteryzuje się możliwością wywierania wpływu na innych ludzi, czyli możliwość kreowania zmiany postaw lub zachowań grup bądź też osób indywidualnych (uwaga: struktura organizacyjna zapewnia stabilny, logiczny układ stosunków w których pracownicy i kierownicy współdziałają na rzecz realizacji celów organizacji; reguły działania ludzi w strukturze organizacyjnej określają menedżerowie na mocy swojego autorytetu i władzy).

    Autorytet stanowi jedną z postaci władzy rozumiana jako zdolność do sprawowania w wyniku dysponowania określonymi wartościami. Władza zaczyna się na bardzo wysokim szczeblu a następnie zgodnie z prawem jest przekazywana w dół ze szczebla na szczebel, natomiast pogląd oparty na założeniu przyzwolenia zakłada, że o autorytecie formalnym decydują ci na których wywierany jest wpływ, co w praktyce oznacza, że osoba na którą wywierany jest wpływ decyduje, które z poleceń wykona. Autorytet jest pojęciem wieloznacznym. Może oznaczać osobę, która zasługuje na to określenie. Dla jednych autorytet kojarzy się z konkretną osobą, dla innych z nie tyle z osobą, ile z jaj określonymi cechami, które powodują, że tą osobę cenimy.