Ocena oraz monitorowanie płynności finansowej to w dzisiejszych czasach niezbędne narzędzie służące do oceny ryzyka działalności przedsiębiorstwa. Zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorstwa, a ta rozpatrywana może być w dwóch aspektach. W pierwszym z nich chodzi o płynność posiadanych przez firmę aktywów, a więc łatwość, z jaką poszczególne składniki majątku można zamienić na środki pieniężne bez ponoszenia dodatkowych kosztów, czy też zaniżania ceny w stosunku do rzeczywistej wartości aktywów. Natomiast w drugim aspekcie pod pojęciem płynności finansowej jest rozumiana zdolność do regulowania zobowiązań krótkoterminowych w wyznaczonym terminie. Pomiędzy obu rodzajami płynności zachodzi ścisły i bezpośredni związek. Większa bądź mniejsza płynność finansowa zależy od długości okresu, jaki jest wymagany przy zamianie aktywów przedsiębiorstwa na środki pieniężne. Im szybciej zdoła ono uzyskać środki pieniężne, tym płynność finansowa jest większa. Nie zawsze zależy to wyłącznie od posiadanych aktywów, lecz również od miejsca ich ulokowania.
Cechą charakterystyczną takich mierników jest ich struktura, która kształtowana jest w ten sposób, aby były one niezależne od rozmiarów przedsiębiorstwa, oraz aby mogły służyć do porównań pomiędzy różnego rodzaju podmiotami gospodarczymi. Równocześnie takie uniezależnienie pozwala na obserwację zmian w czasie poziomu płynności finansowej w danym przedsiębiorstwie, nawet jeżeli jego rozmiary znacznie się zmieniają. Do oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa służy szereg tradycyjnych wskaźników o większym bądź mniejszym zakresie zastosowania w praktyce. Najpopularniejszymi z nich są: wskaźnik bieżącej płynności finansowej, wskaźnik przyśpieszonej płynności finansowej oraz wskaźnik środków pieniężnych. Każdy z wymienionych wskaźników obejmuje w liczniku różny zakres środków płatniczych: od całości aktywów obrotowych, do najbardziej płynnych środków pieniężnych.