Początki badań związanych z kulturą znajdziemy w źródłach z XVIII wieku, które opisywały kulturę jako uprawę roli, a następnie dostosowanie przyrody do potrzeb człowieka. Według Cycero zjawisko kulturowe było filozofią oraz kulturą ducha. W kolejnych latach pojęcie kultury ulegało zmianom. Z czasem kultura była postrzegana jako zbiór wartości i zasad. Kolejni badacze opisywali kulturę jako zespół materialnych i niematerialnych wytworów ludzkiej działalności, wartości i uznawanych sposobów postępowania. Ważną cechą kultury jest międzypokoleniowe przekazywanie jej wytworów. Należy pamiętać, że wzorzec kulturowy jest ważnym czynnikiem kształtowanie norm i zachowań zatrudnionych pracowników.[1]
Pojęcie kultury organizacji to sposób myślenia, odczuwania i działania podzielany, przyswajany i asymilowany przez pracowników[1]. Definicję tę uzupełnia ujęcie kultury organizacji jako osobowości, duszy przedsiębiorstwa tworzącej tożsamość korporacyjną i odróżniającą ją od innych organizacji[2].
Inną definicję podają J. Stoner, E. Frejman i D. Gilbert, przyjmując, iż jest to zbiór ważnych pojęć, takich jak: normy, wartości, postawy i przekonania, wspólnych dla członków organizacji[3]. Podobnie kulturę korporacyjną definiuje B. Fryzeł, wskazując, iż w potocznym rozumieniu oznacza zarys powszechnie wyznawanych wartości, który przejawia się w zestawie norm i artefaktów specyficznych dla danej organizacji[4]. Autorka wskazuje również na różnice pomiędzy kulturą a klimatem korporacyjnym. Kultura, w tym znaczeniu, swoją podstawę ma w wartościach, przekonaniach i założeniach, jakimi kierują się członkowie organizacji, klimat zaś dotyczy aspektów otoczenia, które członkowie organizacji postrzegają w sposób świadomy. Różne podejścia do terminu kultury organizacyjnej mogą wynikać z charakteru dyscypliny naukowej, w ramach której podlegają analizie, a także od tego, czy definicje dotyczą sposobu myślenia, czy sposobu działania[5].
[1] M. Czerska „Zmiana kulturowa organizacji” Difin Warszawa 2008 s.11
[2] M. Adamska „Leksykon zarządzania” Difin 2008 Warszawa s.251
[3] J. Stoner, E. Frejman, „Kierowanie” PWE Warszawa 2011 s.186
[4] B. Fryzeł „Kultura organizacyjna. Poglądy, teorie, zarządzanie” UJ Kraków 2012 s.144
[5] R. Krupski „Zarządzanie przedsiębiorstwem w turbulentnym otoczeniu” PWE Warszawa 2015 s.263
[1] J. Piwowarczyk „Partycypacja w zarządzaniu a motywowanie pracowników” UE Kraków 2006 s.135